bekirce siirler

Şiir Köşesi

Kendi yazdığım şiirlerimin kronolojik bir sıralaması yoktur. Seslendirdiğim tüm şiirler ise tamamen amatörce kaydedilmiştir.

YANINDA OLSAM

Ilık bir rüzgar olsam önce,

Sana esip saçlarında dolaşsam.

Sonra yağmur olsam,

Damla damla tenini okşasam.

Bir bulut olup yaklaşsam sana,

Sıkı sıkı sevgiyle sarılsam.

Bir kuş olup uçsam,

Sana hasretimi açsam.

Öyle özledim ki seni bir tanem,

Rüzgar olsam , yağmur olsam,

Bulut olsam, kuş olsam.

Ah! Keşke hep yanında olsam.

20.06.1994

YALANCI DÜNYAYA KONUP GÖÇENLER

Yalancı dünyaya konup göçenler,
Ne söylerler, ne bir haber verirler.
Üzerinde türlü otlar bitenler,
Ne söylerler, ne bir haber verirler.

Kiminin başında biter ağaçlar,
Kiminin başında sararır otlar.
Kimi masum, kimi güzel yiğitler,
Ne söylerler, ne bir haber verirler.

Toprağa gark olmuş nazik tenleri,
Söylemeden kalmış tatlı dilleri.
Gelin duadan unutman bunları,
Ne söylerler, ne bir haber verirler.

Kimisi dördünde, kimi beşinde,
Kimisinin tacı yoktur başında.
Kimi altı, kimi yedi yaşında,
Ne söylerler, ne bir haber verirler.

Kimisi bezirgan, kimisi hoca,
Ecel şerbetini içmek de güç ya,
Kimi ak sakallı, kimi pir koca,
Ne söylerler, ne bir haber verirler.

Yunus der ki: Gör takdirin ileri,
Dökülmüştür kirpikleri, kaşları.
Başları ucunda hece taşları,
Ne söylerler, ne bir haber verirler.

Yunus Emre

İSTANBUL KARLAR İÇİNDE BUGÜN

Uyandım güzel bir günün sabahında

Tatlı bir mahmurluk vardı üzerimde

Gördüklerime inanamadım önce,

Baktım heryer karlar içinde

İçimi tarifsiz bir huzur kapladı.

Böyle güzel görünmemişti daha önce

Gelin gibi süslenmiş Galata Köprüsü

Üzerinde senelerin yorgunluğu var, ama

Hala dimdik duruyor ayakta

Ya, Boğaziçi Köprüsü, o ise bir başka güzel

Beyaz bir inci gibi duruyor denizin üzerinde

Boğazın suları ise bir başka akıyor bugün

Sevinçli bir çocuk gibi

Martılar çığlık çığlığa Haliç’te

Gemiler çalarken düdüklerini gürültüyle

Çınlıyor Eminönü bir sahlepçinin sesiyle!

Beyazlar giyinmiş İstanbul Bugün

Haarkeste bir telaş heryer kalabalık bugün.

Ve ben, yürümekteyim sessizce, bir pamuk tarlasını

Ben, çok iyi bilirim İstanbul’un karlı yollarını.

12 Mart 1987

Anlatamıyorum

Ağlasam sesimi duyar misiniz,

Mısralarımda;

Dokunabilir misiniz,

Göz yaşlarıma, ellerinizle?

Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,

Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu

Bu derde düşmeden önce.

Bir yer var, biliyorum;

Her şeyi söylemek mümkün;

Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;

Anlatamıyorum.

ORHAN VELİ KANIK

Hasretim

Ben, engin denizlerde dolaşan

Küçük bir istiridyenin içindeki

İnci tanesiyim.

Hasretin öyle bir yaktı ki bağrımı,

Araya araya seni kapına kadar geldim.

Al beni, sar boynuna dinsin özlemim,

Sen beni sev ben de seni

Bitsin hasretim.

Canım, bir tanem herşeyim,

Hasretin öyle büyük ki,

Sevgin en büyük desteğim.

Seni öyle özlüyorum ki,

Sana yanındayken bile hasretim.

Mayıs 1996

Kömür Karası

Elleri yüzü kömür karası

Onun hergünü ömür törpüsü

Gitmese olmaz ama yaşam gailesi

Cehennem çukuru misali maden

Evinde hep bir endişe, hep bir bekleyiş

Madende her kazma sesi bir ürperiş

Yüz karası değil kömür karası

Sen güneşe hasret, ben de sana.

20 Mayıs 2014

Ben neşe dolu bir gönlün,

Muhabbet kabından taşan

Sevgi damlacıklarıyım...

1989

Ümitsiz Kalma Sakın

Ağlamak için geç kalma sakın!

Çünkü bilirsin sen,

Neşenin ve mutluluğun

Kederin hemen ardından geldiğini.

Tıpkı her yağmurlu günün ardından güneşin doğması gibi.

Yitirme ümitleini sakın!

Senin gönlünde aşk ateşi var.

Sen sev, sevil, sevmeyi öğret.

Ümitsiz kalma sakın!

1989

Böyle Bir Sevmek

       Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
       Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
       Azıcık okşasam sanki çocuktular
       Bir akşam korkudan gözleri sislenir
       Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
       Böyle bir sevmek görülmemiştir

       Hayır sanmayın ki beni unuttular
       Hala arasıra mektupları gelir
       Gerçek değildiler birer umuttular
       Eski bir şarkı belki bir şiir
       Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
       Böyle bir sevmek görülmemiştir

       Yalnızlıklarımda elimden tuttular
       Uzak fisıltıları içimi ürpertir
       Sanki gökyüzünde bir buluttular
       Nereye kayboldular şimdi kimbilir
       Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
       Böyle bir sevmek görülmemiştir.

Attila İlhan